NIEUWS!

Ja, dit is best een nieuwtje! En om dit naar buiten te brengen, zijn er heel wat piekermomenten en uurtjes slaaptekort vooraf gegaan. Maar het is echt waar.

Wát? Hoe dan?

Ik heb besloten om alleen nog verder te gaan met dat wat ik het aller, allerleukste vind om te doen en dat is de hondenfotografie. Mooie herinneringen maken van trouwe viervoeters, met of zonder baas(je)(s). Gebruik makend van de natuur en haar vier jaargetijden, van de magie van het natuurlijk licht of van mijn studio en haar mogelijkheden. Andere opdrachten neem ik vanaf heden niet meer aan. Maar ik maak uiteraard de fotoshoots, die al gepland staan nog vol passie en plezier af. Dat betekent dat ik tot eind september nog met vanalles in de running zal zijn, maar daarna ga ik mijn focus verleggen.

Waarom?

Deze best pittige, maar weloverwogen keuze heeft meerdere redenen.

De belangrijkste is mijn gezondheid. Ik merk dat de continue druk van het afleveren van fotoshoots niet goed is voor mij. Daarom moet ik keuzes maken. Natuurlijk houd ik van fotograferen, het is mijn passie. En dus blijf ik dat zeker doen, maar veel kleinschaligere, namelijk in de vorm van hondenfotografie.

Daarnaast is factor tijd een belangrijke reden. Of eigenlijk; altijd tijd tekort. Ik houd echt van de fotoshoots. Ik houd van mens & dier, ik houd ervan om anderen blij te maken met mijn kleine kunstwerkjes, ik houd van de dankbaarheid die ik zo vaak ontvangen heb en nog steeds ontvang. Maar ik mis mijn rust. Ik mis tijd voor mijn gezin, mijn familie, voor vrienden. De vele uren nawerk achter de computer staan niet meer in verhouding. Ik wil meer balans met mijn privéleven.

Daarnaast zijn zaken zoals de hard veranderende wereld met AI (kunstmatige intelligentie) best een dingetje aan het worden. Hoe kan ik nog foto’s van onschuldige newborntjes op mijn website of socials plaatsen, wetende dat daar straks eventueel gebruik van kan worden gemaakt? Ook is het werken aan een stukje financiële zekerheid voor de toekomst een factor die steeds meer gaat meetellen. En dat is op de manier hoe het nu gaat niet mogelijk en ‘harder’ kan ik gewoonweg niet in combinatie met mijn chronische darmaandoening en de medicatie daarvoor.

Wanneer is het juiste moment?

Waarom vandaag ‘ineens’ dit bericht? Uiteraard komt dit besluit voor mij niet zo maar ‘ineens’. Daar zijn al heel wat ups & downs aan vooraf gegaan, geloof mij! Afgelopen week weer enorm veel enthousiaste en lieve reacties ontvangen op een serie foto’s die ik heb gedeeld met de buitenwereld. Ja, dat voelde zeker goed, als een ‘staande ovatie’. Maar ik maak gebruik van de zgn. peak-end rule; wanneer de piek en het einde samenvallen, herinner je de maximale positieve emotie. En ja, ik blijf nu eenmaal fan van positieve herinneringen...